Ofurbloggarinn Páll Vilhjálmsson segir ekkert athugavert við skrif sín um stjörnublaðamanninn Helga Seljan, en Páll sagði lítið að marka fréttaflutning hans þar sem Helgi hafi opinberað að hann hafi þurft að leita sér aðstoðar vegna geðrænna vandamála. Margir hafa hraunað yfir Pál og skrif hans allt frá Jakobi Bjarnar til Bubba Morthens, Helgu Völu Helgadóttur, Eiríks Rögnvaldssonar og Egils Helgasonar.
Sigríður Dögg Auðunsdóttir, formaður Blaðamannafélagsins, segir Pál vera lítilmenni í samtali við Fréttablaðið. Helgi hafi mátt sæta ofsóknum af hálfu Samherja. „Það er nauðsynlegt að minna á að á öllum þessum tíma síðan málið hófst hefur ekki verið gerð ein einasta efnisleg athugasemd við fréttir Helga og Kveiks um Samherja,“ sagði Sigríður Dögg.
Grímur Atlason, formaður Geðhjálpar, segir skrif Páls lýsa mjög takmörkuðum skilningi á mannlegu eðli. „Við viljum ekki gefa svona orðræðu of mikið vægi en hér er vegið harkalega að friðhelgi Helga. Ef utanaðkomandi aðstæður hafa verið eins og Helgi lýsir þeim þá er ekki bara skiljanlegt að hann þurfi aðstoð heldur sýnir það eftirsóknarvert hugrekki sem er okkur öllum fyrirmynd. Ef einhver reynir að sverta hans persónu vegna þessa hugrekkis þá er það mjög alvarlegt.“
Páll sjálfur skilur ekkert í gagnrýninni en hann segir í nýjustu bloggfærslu sinni að Helgi hafi sjálfur kallað þetta yfir sig.
„Ef stjórnmálamaður kæmi fram opinberlega og segðist veikur á geði og bæðist af þeim ástæðum undan gagnrýni á störf sín og framgöngu er líklegt að honum yrði að ósk sinni? Nei, hann yrði beðinn að stíga til hliðar og ná bata fjarri opinberu kastljósi. Þeir sem hefðu samúð með veikindunum myndu óska viðkomandi góðs bata. Aðrir myndu fordæma og kalla það ósvífni að láta eins og opinber játning á geðveiki sé ígildi vottorðs frá gagnrýni,“ segir Páll.
„Opinberar persónur eiga rétt á sínu einkalífi. En þegar þær stíga fram með einkamál sín og bera þau á götur og torg - tja, þá eru einkamálin orðin opinbert mál. Opinber geðveiki veitir ekki afslátt frá gagnrýni. Ef svo væri yrði löng biðröð á geðdeild.“
