Erfiðast að segja dótturinni frá

Ásta Kristín Andrésdóttir, hjúkrunarfræðingurinn sem sýknuð var fyrir dómi í gær fyrir manndráp af gáleysi segir að hún sé fegin að málinu sé lokið, hún finni til þreytu en þetta hafi haft mikil áhrif á líf hennar síðustu þrjú ár.  
 
Þetta kom fram í viðtali við hana í Kastljósi RÚV í gærkvöld, en þar sagðist hún ætla sér að starfa áfram sem hjúkrunarfræðingur hjá Landspítalanum því hún segist ekki vilja starfa við annað. 
 
Ásta segir síðustu þrjú ár hafa tekið á en erfiðast hafi verið að greina ellefu ára dóttur sinni frá því þegar hún var ákærð. Ásta segist lengi hafa ásakað sjálfa sig í þessu máli en þegar málsmeðferðin hófst fyrir dómi sagðist hún loks sjá að hún hefði ekki gert mistök.    
 

Hún gagnrýnir rannsókn lögreglu á málinu, töfina, hvernig staðið var að yfirheyrslum skömmu eftir að sjúklingurinn lést og telur að margt hefði mátt fara betur. 

Ástu var gefið að sök að hafa ekki tæmt loftbelg í öndunarvegi sjúklings þegar hún setti talventil á barkaraufarennu á hálsi hans og slökkti á öndunarvélinni sem hann var í. Ef loftið er ekki tæmt úr belgnum getur viðkomandi aðeins andað að sér en ekki frá sér. Það getur orðið til þess að hann kemst í andnauð á aðeins nokkrum mínútum.  Sjúklingurinn hins vegar lést hálftíma síðar án nokkurra skýringa.

Í aðalmeðferð málsins setti verjandi Ástu, Einar Gautur Steingrímsson spurningar við hversu langur tími leið frá því að hún setti talventilinn á þar til endurlífgun hófst hálftíma síðar. Héraðsdómur taldi útilokað að sjúklingurinn hefði getað verið án fráöndunar í svo langan tíma. Auk þess taldi hann ósannað að öllu leyti að henni hefði láðst að tæma loftið úr belgnum, eins og segir í umfjöllun á ruv.is í dag um viðtalið í Kastljósinu í gærkvöld.