Hallur Magnússon, fyrrverandi varaforborgarfulltrúi og fyrrverandi embættismaður hjá ríki og sveitarfélagi, segist hafa upplifað stemningu sem hann hefur ekki upplifað áður á kynningarfundi sem hann sótti á dögunum.
Á fundinum, sem borgin hélt, voru kynntar fyrirhugaðar breytingar í Háaleitis- og Bústaðahverfi, en þar er meðal annars gert ráð fyrir tveimur nýjum íbúðarhúsalengjum sitthvorumegin við Bústaðaveg. Þetta mun gera það að verkum að umferðarhraði minnkar.
Hallur skrifar grein um málið í Morgunblaðið í dag þar sem hann furðar sig á þeim aldursfordómum sem virðast ríkja.
„Aldraður arkitekt með aldursfordóma hefur nú komið fram fyrir skjöldu fyrir hönd „borgarinnar“, lesist Reykjavíkurborg, og forsmáð aldurshóp sinn og fólk þaðan af eldra sem tók stóran þátt í að byggja upp frábært samfélag í því sem „borgin“ kallar nú Háaleiti og Bústaði,“ segir hann í grein sinni en umræddur arkitekt er Ævar Harðarson, deildarstjóri hverfisskipulags Reykjavíkurborgar og arkitekt til margra ára. Hann sagði í viðtali við Morgunblaðið á dögunum að borgin ætlaði að fá álit frá fleirum en 60+. Nauðsynlegt væri að fá álit fjölbreyttari hóps á svæðinu um fyrirhugaðar breytingar.
Hallur segir svo í grein sinni:
„Á fundinum upplifði ég stemningu sem ég hef ekki upplifað áður á minni lífstíð þrátt fyrir að hafa verið viðloðandi meðal annars málefni aldraðra í áratugi sem framkvæmdastjóri heilbrigðis-, skóla- og félagsmála í sveitarfélagi sem tók einnig að sér þjónustu við fatlaða með þjónustusamningi við ríkið, fulltrúi í svæðisstjórn fatlaðra á Austurlandi og sem varaformaður velferðarráðs Reykjavíkur. Þar fékk ég oftar en ekki fyrirlestur skjólstæðinga sem vildu á stundum réttilega betri þjónustu. Stemningin var heilög reiði og ég horfði á konu, sem ég veit nú að er rúmlega áttræð, titrandi af reiði yfir fyrirliggjandi tillögum, en ekki síður því viðhorfi sem sumir, en ekki allir, embættismenn og kjörnir fulltrúar viðhöfðu gagnvart þeim og skoðunum þeirra. Og réttmæt reiði gagnvart formanni borgarráðs, sem gekk hart fram í að verja fyrirliggjandi tillögur nánast á dónalegan hátt gagnvart þeim eldri borgurum hverfisins sem dirfðust að tjá sig.“
Hallur segir að nú ætti kjarni málsins að vera heilbrigð umræða um fyrirliggjandi tillögur og segir að eðlilega séu um þær skiptar skoðanir. Í eðlilegu samfélagi væri sú umræða tekin áfram og fundin viðunandi lausn á heilbrigðan máta.
„En það er ekki í boði hjá aldraða arkitektinum með aldursfordómana sem segist vera „borgin“. Því hann segir að „borgin“ ætli ekki að hlusta á fólk sem er 60+ eins og hann sjálfur, heldur halda áfram að „telja“ eins og hjá Stalín, þar til „rétt“ niðurstaða næst. Væntanlega með stuðningi formanns borgarráðs sem studdi svo vel við bakið á aldraða arkitektinum í orrahríð gagnvart eldri borgurum og fleirum í Réttó um daginn. Er þetta virkilega sú stjórnsýsla sem við viljum, óháð afstöðu okkar til þeirra tillagna sem liggja fyrir?“
