Einar Björgvin Olgeirsson er þakklátur fyrir að hafa verið í góðum hlífðarbúnaði þegar hann lenti í alvarlegu mótorhjólaslysi að morgni 30. júlí. Einar var á leið í vinnuna þegar bifreið var ekið í veg fyrir hann á gatnamótum Stórhöfða og Breiðhöfða.
Einari var haldið sofandi í öndunarvél í tíu daga en hann slasaðist alvarlega; milli 15 og 20 bein brotnuðu, þar á meðal höfuðkúpan, þrír hryggjarliðir, nokkur rifbein, viðbeinið og öxlin vinstra megin.
Einar sagði ótrúlega sögu sína í viðtali við Fréttablaðið í gær, en segja má að bati hans hafi verið hraður eftir slysið. Hann er kominn heim, getur gengið en er þó meðvitaður um að langt og strangt bataferli er fram undan.
Einar segist vera þakklátur fyrir það hafa verið í góðum hlífðarfatnaði þennan morgun. Hann segir allt of algengt að vélhjólamenn séu illa búnir á hjólum – og ekki síst börnin sem þeysast um göturnar á rafknúnum vespum og hlaupahjólum.
„Maður er að horfa á unga krakka á þessum tækjum. Þau þurfa ekki annað en að fara yfir gangbraut þar sem útsýni er takmarkað til að bíll aki á þau. Þá getur voðinn verið vís, þau dottið illa með hálsinn eða höfuðið á gangstéttarkantinn og hreinlega lamast,“ segir Einar í viðtalinu og bætir við allt of mörg dæmi séu um ökumenn sem eru ekki með hjálm eða í fullnægjandi öryggisbúnaði.
„Það kostar að vera á svona tækjum og ef fólk getur ekki bjargað sér með búnað til að vera á svona tækjum þá á það frekar að sleppa því,“ segir Einar sem vill sérstaklega hvetja þá sem eru fullorðnir og eru á kraftmiklum hjólum að taka þetta til sín.
Einar segir að samtök eins og Sniglarnir viti vel hvað þau eru að segja og það sé um að gera að hlusta. „Þetta er fólk sem veit hvað það er að segja. Sumir hafa lent í slysum,“ segir Einar og bætir við að það séu bara tvær týpur af vélhjólamönnum til; þeir sem eru búnir að detta og þeir sem eiga eftir að detta.
Hér má lesa viðtalið við Einar í heild sinni.
