Brynjar ó­sáttur með nafn­bót bróður síns í fjöl­miðlum: „Vand­ræða­­gangur á lífs­­leiðinni á sér alltaf ein­hverjar skýringar“

Brynjar Níels­son, að­stoðar­maður dóms­mála­ráð­herra, er ekki á­nægður með hvernig fjöl­miðlar tengja hann sí­fellt við bróðir sinn sem hann heldur fram í háði að sé í raun ekki skyldur sér.

„Í hvert sinn sem fjöl­­miðlar vitna í eða skrifa um Gústaf Níels­­son er hann gjarnan kynntur til leiks sem bróðir minn. Held að það sé eins­­dæmi í fjöl­­miðlum að ein­stakir menn séu alltaf spyrtir við bróður sinn. Svo er Gústaf ekki einu sinni bróðir minn heldur fann pabbi hann á rusla­haugum í sígauna­þorpi á Ítalíu, eins og komið hefur áður fram. Hefur verið á­­greiningur um sann­­leiks­­gildi þess en út­litið lýgur ekki,“ skrifar Brynjar.

„Gústaf varð strax sér­­­kenni­­legt barn, sem var eðli­­legt eftir að hafa búið í reiði­­leysi á rusla­haugum fyrstu árin. Ekki batnaði á­standið þegar mamma gat ekki fylgt honum fyrsta skóla­­daginn 1. septem­ber 1960 því hún var að fæða mig heima í Bar­ma­hlíðinni, ó­­fríðasta barn sem fæðst hafði í langan tíma að sögn Gústa. Vand­ræða­­gangur á lífs­­leiðinni á sér alltaf ein­hverjar skýringar,“ bætir hann við.

Fjöl­margir hlæja af sögu Brynjars í at­huga­semdum og leggur Jakob Bjarnar Gretars­s­son blaða­maður orð í belg: „Heyrðu, Brynjar minn. Þetta er nú heima­til­búinn vandi. Í hvert skipti sem ein­hver vill and­mæla þér er hann mættur meira eins og hús­bónda­hollur hundur frekar en frjáls og ó­bundinn Gyp­sy King.“

„Nú, hann er nú alltaf að skamma mig í hvert sinn sem við tölum saman. Segir mig og aðrar Sjálf­stæðis­menn aumingja sem láti alltaf undan vinstri mönnum,“ svara Brynjar og segir Jakob það vera alveg rétt hjá honum.