Þau eru vensluð í smjaðrinu, hún Vigdís Hauksdóttir þingkona, og hann Guðni Ágústsson fyrrverandi þingmaður. Náttfari vill ekki láta hjá líða að minnast á eitt mikilvægt atriði varðandi stjórn íslenska ríkisins, sem valdið hefur mörgum mistökum forsætisráðherra á lýðveldistímanum, ef eitthvað hefur skort á um hyggindi þeirra eða þeir verið óheppnir í vali stimamjúkra samstarfsmanna. Þar á ég við smjaðrara sem eru eins og mý á mykjuskán við öll ráðuneyti.
Forsætisráðherrann Sigmundur Davíð Gunnlaugsson er oftast svo önnum kafinn við eigin hag og berskjaldaður fyrir blekkingum að hann á erfitt með að varst þessa plágu. Og ef Sigmundur Davíð reynir að forðast hana á hann á hættu að falla í áliti innan Framsóknarflokksins. Það kemur af því að eina leiðin til þess að losna við slaka smjaðrara er að gera Framsóknarmönnum skiljanlegt að Sigmundur Davíð móðgast ekki þótt sannleikurinn sé sagður.
En ef öllum Framsóknarmönnum leyfist að segja sannleikann þá er hætt við að það valdi álitshnekki. Þess vegna á hyggin Sigmundur Davíð Gunnlaugsson að fara þriðju leiðina - eða öllu heldur Hina Framsóknar leiðina - og velja glögga og greinda smjaðrara til að stjórna með sér og líða engum öðrum en þeim sérvöldu smjöðrurum að tala opinskátt um hlutina og þá aðeins um það sem Sigmundur Davíð spyr þá um eða álits þeirra er leitað á, en ekkert annað.
Niðurstaða Sigmundar Davíðs er því sú að gagnsemi ráðgjafar góðra smjaðrara fer eftir því hve hygginn forsætiráðherrann sjálfur er, sem æskir hennar, en ekki að hyggindi Sigmundar Davíðs séu sprottin af góðri ráðgjöf sérvöldu smjaðraranna.
Meðal helstu smjaðraranan í hjörð Sigmundar Davíðs eru eftirtaldir sem eiga það sammerkt að liggja ekki á liði sínu þegar skjalla þarf leiðtogann og reyna að gera úr honum þjóðhetju eða ofurmenni sem er í besta falli grátbroslegt þegar þess er gætt að Sigmundur Davíð er ekkert annað en nýju fötin keisarans; maður sem hefur lítið sem ekkert unnið um dagana og lengst af verið eilífðarstúdent erlendis á framfæri ríkra foreldra og enn ríkari tengdaforeldra og verið að mestu laus við alla raunveruleikatengingu við samfélagið og fólkið í landinu.
En helstu skjallarararnir eru nú: Björn Ingi Hrafnsson, Vigdís Hauksdóttir, Guðni Ágústsson, Eggert Skúlason, Atli Ásmundsson, Baldur Óskarsson og Sigrún Magnúsdóttir sem uppskar ráðherraembætti fyrir vikið.
