„Ég velti því mikið fyrir mér af hverju ég gæti ekki verið eins og allir hinir [...] Og af hverju fylgdi öll þessi vanlíðan og kvíði? Þó að ég fengi mér bara einn bjór og færi snemma í háttinn þá vaknaði ég samt í vanlíðan og ótta.“
Nanna Kristín Magnúsdóttir, leikkona og leikstjóri opnar sig um félagskvíða og misnotkun á áfengi í viðtali við Fréttablaðið. Hún segir að það hafi verið sorgarferli að hætta að drekka. Hún segir:
„Ég tók bara ákvörðun einn daginn og hringdi í góða vinkonu sem ég vissi að ég gæti treyst á og hún kynnti mig fyrir þeim leiðum sem eru í boði. Það var samt erfitt. Fundir hjá 12 spora samtökum og það að þiggja hjálp frá öðrum var áskorun fyrir mig.“
Þá bætir Nanna við að hefði hún ekki lagt áfengið á hilluna ásamt áfenginu væri hún ekki á þeim stað sem hún er í dag. Nanna Kristín segir:
„Mér fannst allir dæma mig. En sú tilfinning varði ekki lengi, maður lærir fljótt með því að hlusta á aðra. Þótt við séum ólík þá eigum við flest svo margt sameiginlegt. Við eigum það nefnilega öll sameiginlegt að vilja fyrst og fremst eiga gott líf. Ég var áður andsnúin því að fara í gegnum 12 spora kerfi því ég var svo hrædd um að verða heilaþvegin. Já, fordómarnir leynast víða.“