Þegar Katrín Jakobsdóttir segir þráfaldlega að evran sé „engin töfralausn“ gefur hún þar með í skyn að einhver haldi því fram að svo sé. Hún lætur að því liggja að fólk sem vill taka upp nýjan gjaldmiðil aðhyllist nokkurs konar barbabrellu-hagfræði, sjái bara einn óraunhæfan kost. Sjálf vill hún, hvað sem á gengur, halda í krónuna, sem þar með sé á einhvern hátt raunhæfari kostur.
Kannski býr hér að baki „ómöguleikakenningin“ sem er helsta framlag núverandi fjármálaráðherra til íslenskrar stjórnmálahugsunar.
Nánar á
https://kjarninn.is/skodun/2018-10-22-tofralausnin/