Þriðji orkupakkinn mun fara nær því að kljúfa Sjálfstæðisflokkinn en nokkuð mál annað. Sýnilegt er að margir þingmanna flokksins hafa kokgleypt fyrri skoðanir sínar og gengið til liðs við ráðherrasveitina. Skoðanir sem þeir opinberuðu ítrekað. Hvað veldur þessum sinnaskiptum? Þetta kemur fram á Miðjunni.
„Ein ástæðan fyrir því er sú að hollusta við foringja hvers tíma hefur alltaf verið mikil í flokknum og mikilvæg í að halda svo breiðum flokki með ólík sjónarmið innanborðs saman.“
Er það allt? Liggur fleira að baki?
„Önnur ástæða gæti verið sú, að þeir hinir sömu hafi augastað á ráðherraembætti, sem gæti verið laust og vilji ekki eyðileggja möguleika sína á því að koma þar til greina.“
En gerist svona?
„Allt er þetta skiljanlegt. Slíkur sveigjanleiki er nauðsynlegur þáttur í stjórnmálastarfi og er verjanlegur, þegar dægurmál eru á ferð. En hann á ekki við, þegar um grundvallarmál sjálfstæðrar þjóðar er að ræða.“
Svo skrifar Styrmir: „Ætla hefði mátt að Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur hefðu nýtt aðstöðu sína til að draga aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu til baka með formlegum hætti. Þeir heyktust á því, þegar þeir höfðu aðstöðu til.
Og nú er enn vegið í sama knérunn í fullveldismálum með því að opna dyrnar fyrir Evrópusambandið til þess að ná tangarhaldi á einni helztu auðlind íslenzku þjóðarinnar.“
Nánar er fjallað um málið á Miðjunni.
