Sigurður Örlygsson myndlistarmaður lést á Landspítala 30. maí síðastliðinn, 72 ára að aldri. Sigurður fæddist 28. júlí 1946, sonur hjónanna Unnar Eiríksdóttur kaupkonu og Örlygs Sigurðssonarlistmálara. Greint er frá andláti Sigurðar í Morgunblaðinu.
Sigurður lauk prófi frá Myndlista- og handíðaskóla Íslands. Framhaldsmenntunar aflaði hann sér í myndlistarakademíunni í Kaupmannahöfn og Art Students League í New York. Sigurður tók þátt í mörgum samsýningum og hélt einnig fjölda einkasýninga bæði hér og erlendis.
Þá var hann stundakennari við Myndlista- og handíðaskólann. Sigurður hlaut Menningarverðlaun DV árið 1989 og af og til naut hann starfslauna listamanna. Eftirlifandi sambýliskona Sigurðar er Ingibjörg Einarsdóttir.
Fyrri kona Sigurðar er Ingveldur Róbertsdóttir, prófarkalesari og þýðandi. Þau eignuðust fimm börn, Unni Malín, Þorvald Kára, Arnljót, Gylfa og Valgerði. Uppeldisdóttir Sigurðar er Ingveldur Steinunn Ingveldardóttir.
Dóttir Sigurðar og Hrefnu Steinþórsdóttur er Theodóra Svala.
Margir minnstar Sigurðar í Morgunblaðinu og á samskiptamiðlum. Egill Eðvarðsson skrifar:
Daginn sem Siggi sýndi dúkana 7 á Kjarvalsstöðum í mars 1988 fékk íslensk myndlistarsaga ný viðmið. Hann hafði svo sem sýnt tilburði í þessa átt löngu áður, en með þessari sýningu var blásið í lúðra og hljómurinn var feitur. Hvílíkur kraftur, hvílíkt áræði, hugvit og handbragð. Þessi magnaði myndlistarmaður átti svo eftir að fylgja þessum stórviðburði eftir með alls kyns tilbrigðum ævina á enda, en höfundareinkenni Sigga leyndu sér þó aldrei jafnvel þótt myndflöturinn minnkaði og væri kannski bara á stærð við handarbak og penslarnir númer 4. Nei, Siggi var alltaf samur við sig. Siggi málaði allt ... með hjartanu! [...] En nú ertu allur, elsku kallinn ... og tómið, sem þú skilur eftir þig, að sjálfsögðu eins og allt í þínu lífi ... stórt. Dúkarnir 7 á Kjarvalsstöðum eru þar enn og verða alla tíð ... en nú blakta þeir aðeins í hálfa stöng.“