Martröð theodóru: „líður eins og maður sé einskis virði“ - fær engin svör

„Ég fer í röntgenmyndatöku á þriggja mánaða fresti þar sem sárið grær ekki nógu vel. Ég er mölbrotin eftir þetta, plötur og skrúfur halda öllu saman, ég er með tvö risastór ör á sköflungnum og fæ reglulega verki. Ég kemst ekki langt án hækju. Er alveg óvinnufær. Get ekki einu sinni gert einföldustu heimilisverk hjálparlaust. Læknirinn sem annast mig segir að þetta hafi verið mjög slæmt brot. Hann sér fram á mikla endurhæfingu og er ekki bjartsýnn á að ég nái mér nokkurn tíma.“

Þetta segir Theodóra Heba Guðmundsdóttir í samtali við Mannlíf í dag. Theodóra lenti í alvarlegu slysi á Menningarnótt í fyrra þegar leigubíl var ekið yfir fótinn á henni. Hlaut hún alvarlega áverka, meðal annars opið sköflungsbrot, og lá á spítala í tæpa viku.

Fyrir utan líkamlega áverka segir Theodóra andlegu hliðina einnig vera í molum. „Ég fékk áfallahjálp strax þegar þetta gerðist og hef síðan verið hjá sálfræðingi sem hefur hjálpað mér að takast á við áfallastreituröskun sem hefur fylgt þessu. Ég endurupplifi nefnilega enn atvikið í huganum og fæ matraðir, heilu ári seinna.“

Ökumaðurinn stakk af

Theodóra hafði ásamt kærasta sínum farið í leigubíl og haldið heim á leið. Ökumanni leigubílsins lá hins vegar það mikið á að komast á næsta stað að hann ók af stað áður en hún var komin almennilega út úr bílnum. „Ég dróst einhverja metra með bílnum og hurðin ennþá opin. Loksins stoppaði hann! En ekki til að tékka á mér, heldur til að loka hurðinni og stinga af,“ sagði Theodóra þegar hún lýsti atvikinu í smáatriðum á Facebook-síðu sinni á sínum tíma.

Hún segist samstundis hafa leitað sér aðhlynningar á bráðamóttöku Landspítalans og að þangað hafi lögreglumaður mætt til að taka skýrslu af henni og kærasta hennar. Frásagnir þeirra hafi verið studdar af vitnisburði nokkurra sjónarvotta að atvikinu.

Engin svör

Síðan er liðið heilt ár og sárnar Theodóru að hafa ekki fengið svör frá lögreglunni um hvar málið sé statt, þrátt fyrir að hún hafi reynt að setja sig í samband við lögreglumanninn sem tók skýrsluna.

Þá hefur hún ekki enn fengið afsökunarbeiðni frá Hreyfli og raunar ekkert heyrt í forsvarsmönnum fyrirtækisins. „Nei, ég hef ekkert heyrt. Hvorki í framkvæmdastjóra Hreyfils, eiganda bílsins né ökumanninum. Pabbi sendi þáverandi framkvæmdastjóra tölvupóst og hann vildi ekkert gefa út á þetta. Sagði að lögreglan væri að skoða málið, þetta væri því lögreglumál og þangað til niðurstaða lægi fyrir gæti hann ekkert gert í málinu. Hann lét næstum eins og þetta kæmi sér ekki við.“

„Mér skilst reyndar að bílstjórinn hafi sagt eiganda bílsins að hann hefði ekki séð mig þegar þetta gerðist og því sé rangt að hann hafi stungið af. Þetta er því orð gegn orði. Ég veit ekki til þess að ákæra hafi verið gefin út á hendur bílstjóranum, ég held að honum hafi ekki einu sinni verið veitt tiltal út af þessu. Og eftir því sem ég kemst næst starfar hann enn hjá Hreyfli,“ bætir Theodóra við og segist sár og reið yfir skeytingarleysi fyrirtækisins.

Staðráðin í að leita réttar síns

Hún segir næstu skref vera að leita réttar síns. „Ég er satt að segja hissa á þessari framkomu þar sem ég bjóst við að stórt fyrirtæki eins og Hreyfill tæki einhverja ábyrgð. En nei, ekkert gerist. Mér líður eins og þetta skipti engu máli, að maður sé nánast einskis virði. Ég er staðráðin í að leita réttar míns, það er í vinnslu.“

Samkvæmt upplýsingum frá lögreglu tók rannsókn málsins skamman tíma og var að því loknu sent til ákærusviðs, þar sem það virðist enn liggja.