„Þessa dagana er mikið rætt um að auka neyslu á grænmeti í skólum. Samfara því beri að minnka eða útrýma neyslu á kjöti. Slíkt sé betra fyrir umhverfið. Fyrir mig er þetta skrítin umræða, sérstaklega í ljósi þess að á síðasta ári voru flutt inn 30 þúsund tonn af grænmeti til Íslands og allt grænmeti í Bolungarvík kemur hingað með flutningabíl.“
Þetta segir Jón Páll Hreinsson, bæjarstjóri Bolungarvíkurkaupstaðar.
Mikil umræða hefur skapast í kjölfar viðtals RÚV við borgarfulltrúann Líf Magneudóttur og Benjamín Sigurgeirsson, formann Samtaka grænkera á Íslandi, þar sem þau greindu frá hugmyndum um að draga úr eða hætta alfarið að bjóða upp á kjöt í grunnskólum Reykjavíkurborga með það fyrir augum að draga úr neikvæðum umhverfisáhrifum.
En Jón Páll er með aðra lausn og bendir á hversu sjálfbær íslensk matvælaframleiðsla gæti verið ef viljinn væri fyrir hendi. „Hér í Bolungarvík höfum við aðgengi að besta fiski í heimi. Hann er veiddur hérna rétt fyrir utan í köldum sjó Atlantshafsins. Okkar öflugu sjómenn koma síðan með fiskinn að landi örfáum klukkustundum eftir að hann hefur verið veiddur. Í Bolungarvík erum við svo líka með besta kjöt í heimi (eins og flestir Íslendingar reyndar) og hér í fjöllunum hér fyrir ofan ganga lömbin um frjáls og borða grasið í brekkunni. Í bænum framleiðir Arna bestu mjólkurvörur sem ég hef smakkað. Og ef við veltum því fyrir okkur þá eru í raun engar tæknilegar hindranir til að rækta grænmeti í Bolungarvík með raflýsingu, væri einhver tilbúinn að fórna sér í þann rekstur.“
„Niðurstaðan er hins vegar sú að það er erfitt, nánast ómögulegt, að selja ferskan fisk beint frá bát í Bolungarvík. Það er vonlaust að selja kjöt sem væri slátrað hér í Bolungarvík og enginn ræktar grænmeti til sölu. Ekki út af því að við viljum ekki borða besta fisk í heimi, besta kjöt í heimi, besta grænmeti í heimi (það yrði best, ef einhver mundi gera það hér). Heldur út af því að kerfið býður ekki uppá það,“ segir Jón Páll.
Jón Páll segir að sjálfsagt séu góð og gild rök til staðar fyrir því að þetta megi ekki. „En það eru hins vegar engar tæknilegar hindranir, bara mannlegar hindranir. Ef okkur er alvara með því að passa jörðina okkar og ef okkur er alvara að nota mötuneyti sveitarfélaga til að axla ábyrgð á loftlagsbreytingum, þá er fyrsta skrefið að byrja að borða besta mat í heimi sem er hérna fyrir utan dyrnar okkar. Væri það ekki betra heldur en að flytja inn grænmeti erlendis frá og keyra það vestur á firði?“
„Það er á okkar ábyrgð að bjóða börnunum okkar upp á hollan, fjölbreyttan og lítið unnin mat sem aflað er á sjálfbæran hátt í nærumhverfinu. Það er skynsamlegt og það er hægt, ef við bara ákveðum að það sé hægt,“ segir Jón Páll að lokum að lokum.
