Pistill sem Kolbrún Bergþórsdóttir skrifaði í Fréttablaðið í gær hefur vakið mikla athygli. Hafa skrifin verið gagnrýnd í tveimur opnum bréfum í dag. Annars vegar af Ragnari Þór Péturssyni formanni Kennarasambands Íslands og hinsvegar af Jens G. Einarssyni kennara í Stóru-Vogaskóla en hann er einnig stjórnarmaður í Félagi grunnskólakennara.
Kolbrún fjallaði í pistli sínum um skólastarf á Íslandi innblásin af pistli Bubba Morthens sem hafði skrifað pistil um reynslu sína af skólakerfinu hér á landi. Bubbi sem er skrifblindur sagði að hann hefði lent í gapastokki íslenskunnar eins og mörg börn á þeim tíma og börn lentu jafnvel í sömu stöðu í dag. Bubbi sagði:
„Skólakerfið hafði engan áhuga á skapandi hugsun né taldi það börnum til tekna að hafa frjóan huga heldur var okkur sem vorum á þeim akri refsað fyrir að vera forvitin og „erfið“. Mér var sagt af kennara að ég myndi aldrei verða neitt nema þá helst öskukarl, það var starf sem flestir litu á sem mestu niðurlægingu sem hægt væri að lenda í. Án gríns.“
Í Danmörku var staðan önnur. Þar tóku kennarar eftir að Bubbi var ávalt með gítar á sér og um vorið hefði hans próf verið fólgið í því að halda tónleika fyrir nemendur. Þarna hefði upprisa hans hafist. Bubbi sagði einnig: „Ég átti alltaf mjög erfitt í skóla hér heima. Skólinn var mér hreinasta helvíti, því þar sem ég var skrifblindur og talnablindur féll ég ekki inní normið. Ég fékk sannarlega að heyra að ég væri lúser, en svo skrítið sem það hljómar þá vissi ég inní mér að mér tækist það sem ég ætlaði mér.“
Kolbrún tók undir með Bubba í sínum pistli og sagði enn eima heilmikið eftir af þeirri hugsun að ungir nemendur verði að tileinka sér færni í ákveðnum hlutum og ef þeim tækist það ekki væru skilaboðin um að þeir væru á rangri braut og yrðu að taka sig ef þeir ætluðu að ná einhverjum árangri á lífsleiðinni.
Kolbrún sagði í pistli sínum að enn í dag væri reynt hér á landi að kæfa sköpunarkraft nemenda. Kolbrún sagði:
„Tökum raunverulegt dæmi af tólf ára dreng í Reykjavík sem býr yfir afburða hæfileikum á myndlistarsviðinu en fær ítrekað þau skilaboð í skólakerfinu að hann muni eiga í erfiðleikum á lífsleiðinni taki hann ekki framförum í stærðfræðinni, sem hann á í basli með að ná tökum á og hefur heldur alls engan áhuga á. Mjög margir hafa lent í sömu stöðu og þessi drengur, lifðu og hrærðust of lengi í ósveigjanlegu skólakerfi þar sem hæfileikar þeirra fengu ekki að blómstra. Þessir sömu einstaklingar prísuðu sig sæla þegar þeir voru lausir undan oki skólakerfisins og gátu farið að blómstra á eigin forsendum.“
Í dag birtu svo Jens og Ragnar Þór pistla í Fréttablaðinu. Ragnar Þór sagði: „Við þurfum ekki að vera með getgátur eða dæmisögur til að fjalla um þessi mál af sæmilegu viti. Það er rétt að kerfið bregst of mörgum börnum. Það er hins vegar alrangt að halda því fram að kerfið bregðist börnunum því það sé of upptekið af því að þjóna kennurunum.“ Jens G. Einarsson var sleginn eftir pistil Kolbrúnar:
„Mikið var ég leiður og sleginn við að lesa ritstjórnarpistil þinn í Fréttablaðinu í gær. Þú sem ert mikill áhrifavaldur og oft á tíðum afbragðs gagnrýnandi í sjónvarpsþættinum Kiljunni. Af hverju leiður, jú þú tekur eina meginstoð samfélagsins, skólastarfið, og gagnrýnir starfsmenn þess harkalega af töluverðri vanþekkingu.“
Þá vildi Jens sem er eins og áður segir stjórnarmaður í Félagi grunnskólakennara bjóða ritstjórn Fréttablaðsins að skoða skólastarf í stóru – Vogaskóla. Þá sneri Jens sér að því að fjalla um pistil Bubba eða upprisu Bubba eins og hann nefnir það. Í pistlinum upplýsir Jens að hann hafi verið með Bubba í skóla og virðist draga í efa upplifun tónlistarmannsins af íslensku skólakerfi á þeim tíma. Jens segir:
„Hvað varðar “upprisu” Bubba þá get ég upplýst þig um það að við vorum á sama tíma báðir nemendur í Vogaskóla sem þá var stærsti grunnskóli landsins. Ekki minnist ég þess að þar hafi kennarar gengið um og tilkynnt nemendum að þeir væru ómögulegir í stafsetningu eða stærðfræði. Man þó að Hjörtur dönskukennari hnippti í mig og sagði að þetta gengi ekki svona lengur hjá mér, ég yrði að taka mig á. Allt rétt og satt þar.“