Engin þörf á aukinni skattheimtu með veggjöldum

Félag íslenskra bifreiðareiganda segja að skattar af bílum og umferð skila nú þegar miklum tekjum í ríkissjóð. Félagið segir að þær tekjur standi vel undir allri uppbyggingu og rekstri vegakerfisins og gott betur. Engin þörf sé á aukinni skattheimtu með vegatollum til að standa undir því. Hér eru 10 staðreyndir og ábendingar.

Að sögn Jón Gunnarssonar, alþingismanns Sjálfstæðisflokks og formanns umhverfis- og samgöngunefndar Alþingis, sagðist fyrir stuttu fagna fyrirætlunum ríkis og sveitarfélaga um samgönguframkvæmdir á höfuðborgarsvæðinu og segir þverpólitíska samstöðu hafa myndast fyrir því að taka upp veggjöld. 

„Það sem mér finnst vera stórpólitíska fréttin í þessum tillögum er að það virðist svo vera eftir allan þann ágreining sem hefur verið á hinu pólitísku sviði um einhver sérstök veggjöld til að flýta og hraða uppbyggingu samgöngukerfisins, um það virðist vera orðin þverpólitísk sátt þar sem að þátttaka allra stjórnmálaflokka liggur að baki þeirri vinnu sem samgönguráðherra er kominn á lokastig með og var að kynna fyrir okkur í gær,\" sagði Jón Gunnarsson

Félag íslenskra bifreiðareiganda tók saman 10 staðreyndir og ábendingar vegna umræðunnar um veggjöld. Þar kemur meðal annars fram að árið 2019 sé áætlað að skattar á innflutning og önnur gjöld sem tengjast rekstri bifreiða muni skila um 80 milljörðum til ríkissjóðs. Bendir félagið á að eingöngu hluti af þessum fjármunum fari í nýbyggingu og viðhald á vegakerfi landsins, eða um 29 milljarðar.

 

Hér að neðan má svo sjá listann sem Félag íslenskra bifreiðareiganda tók saman.

  1. Samtals er áætlað að skattar á innflutning og notkun bíla skili ríkissjóði 80 milljörðum króna á árinu 2019.
  2. Aðeins hluti af heildartekjum ríkisins af bílum og umferð fer í nýbyggingu og viðhald vegakerfisins, eða 29 milljarðar af þessum 80 milljörðum króna.
  3. Einkabíllinn er eina samgönguformið fyrir almenning sem skilar meiri tekjum í ríkissjóð en sem nemur kostnaði. Álögur á þunga atvinnubíla (vörubíla, flutningabíla og rútur) standa ekki undir kostnaði við það slit og álag sem þeir valda í vegakerfinu.
  4. Skattlagning á bíla og umferð á sér stað með margvíslegum hætti. Þar á meðal eru vörugjöld við innflutning bíla, bifreiðagjald, kílómetragjald af stórum bílum, eldsneytisskattar, kolefnisgjald og flutningsjöfnunargjald.
  5. Virðisaukaskattur leggst ofan á öll viðskipti sem tengjast bílum og umferð. Virðisaukaskattur er neytendaskattur sem almenningur stendur að öllu leyti undir með kaupum sínum á vörum og þjónustu.
  6. Bifreiðagjald er bráðabirgðaskattur sem lagður var á þyngd bíla fyrir 30 árum til að staga upp í fjárlagagat. Það er enn innheimt og skilar nú 8 milljörðum króna í ríkissjóð.
  7. Kolefnisgjald á eldsneyti var fyrst lagt á 2010. Þá skilaði það einum milljarði króna, núna 3,7 milljörðum.
  8. Sveitarfélögin láta ekki sitt eftir liggja í gjaldtökunni. Engar götur eru lagðar nema fyrst sé greitt gatnagerðargjald. Víða í stærri sveitarfélögum eru tekin bílastæðagjöld á miðlægum svæðum og slík gjaldtaka fer hratt vaxandi.
  9. Orkuskiptin krefjast þess að ríkisvaldið hugi að nýjum leiðum til gjaldtöku af bílum og umferð sem miðast við afnot vegakerfisins. Lausnin felst ekki í vegatollum á stöku stað.  Frekar að greitt verði í samræmi við ekna kílómetra. Slíkt gjald gæti tekið mið af álaginu sem ökutækið veldur vegakerfinu með þyngd sinni og þeim umhverfisáhrifum sem það hefur. Framkvæmd slíkrar gjaldtöku þarf ekki að vera flóknari eða dýrari en álestur á raforkumæla heimilanna.
  10. Ástæða er til að benda á að auknar álögur ríkisvaldsins á bíla og umferð eru m.a. ætlaðar til að niðurgreiða innanlandsflug fyrir einstaklinga sem búa fjarri höfuðborgarsvæðinu, óháð efnahag viðkomandi.