Kínverjar eru meðal elstu og sérstæðustu menningarþjóða heims og hafa átt einkennilegri feril en þær flestar. Ríki þeirra hefur staðið lengur en nokkurt annað ríki sem sögur fara af - í 4000 ár - og var bæði voldugt og háþróða löngu fyrir daga þjóðveldisins á Íslandi.
Síðustu hundrað árin - og þó helst síðustu áratugir - hafa skipt sköpum í allri þróun Kína og Kínverja. Og valdið meiri straumhvörfum í lífi þeirra og hugsunarhætti og siðvenjum en nokkuða annað í langir sögu landsins og þjóðarinnar.
Margt sem nú er rætt um í fjölmiðlum í tengslum við 19. landsþing Kommúnistaflokks Alþýðulýðveldisins Kína er í hugum Kínverja viðkvæmt og vandmeðfarið. Ekki síst hin pólitíska þróun í Kína sem erfitt er að fjalla um án allra hleypdóma. Þó ekki sé nokkur þörf á að fara leynt með sínar eigin skoðanir.
En það er staðreynd - kommúnisminn hefur unnið hug og hjörtu Kínverja í ríkari mæli en við á Vesturlöndum kærum okkur um að játa. Og þessa staðreynd verður heimurinn að kannast við ef nokkur von á að vera til áframhaldandi friðar.
Langtíma áform Kínverja eru einföld.
En þau eru að binda enda á þann glundroða sem fylgir skiptingu heimsbyggðarinnar í andstæðar fylkingar.
Kínverjar telja eðlilegt að hún sameinist í eina ríkisheild undir forsjá Alþýðulýðveldisins Kína sem Kommúnistaflokkur Kína stjórnar með styrkri hendi.
Stósísk þolinmæði sem hjálpar Kínverjum til að þola raunir í fortíðinni mun verða enn nauðsynlegri þegar þeir leggja inn á nýjar brautir erfiðleika og umskipta í leit sinni að valdi og velmegun.