Kári hefur grein sína á því að segja frá þingsályktunartillögu sem faðir hans lagði fram um að launamunur í landinu ætti aldrei að vera meiri en svo að þeir sem mest bæru úr býtum hlytu tvisvar sinnum meira en þeir sem minnst fengju.
„Hann byggði þetta á býsna gamalli aflaskiptareglu sem hafði reynst vel á fátæku Íslandi. Ég er nokkuð viss um að hann reiknaði ekki með því að tillagan yrði samþykkt og það má vel vera að hann hafi ekki einu sinni verið á þeirri skoðun að hún væri framkvæmanleg. Kveikjan að tillögunni var hins vegar sú trú að launamunur væri of mikill í landinu, að munurinn á þeim sem áttu og þeim sem áttu ekki væri of mikill og það væri mikil vægt að lítilmagninn ætti rödd á Alþingi.“
Segir Kári og rifjar síðan upp að staðan í stjórnmálum landsins hafi þá verið með allt öðrum hætti en í dag.
Nánar á